Biskupin jest doskonałym miejscem na rodzinne wycieczki. Funkcjonuje obecnie jako Rezerwat Archeologiczny i Muzeum oferując szereg atrakcji dla odwiedzających. Można tu zapoznać się z historią, kulturą i życiem naszych przodków, poznać sposób budowy domów i obiektów militarnych oraz użytecznych narzędzi, a także poszerzyć wiedzę z zakresu fauny i flory. Jest to też doskonały czas, aby przejechać się Kolejką Wąskotorową stanowiącą wyjątkową atrakcję.
Miejsce legendarne
Biskupin to miejsce, które od swojego odkrycia narosło wieloma legendami. Stał się symbolem polskości, budowlą na której oparto korzenie historyczne państwowości polskiej, zwłaszcza w czasach międzywojennych, gdy trwały liczne i zażarte spory co do „przynależności” kulturalnej poszczególnych ziem europejskich. Ówcześni politycy, wiązali historię tej osady z kulturami prasłowiańskimi, chcąc zadać kłam nazistowskiej ideologii przynależności ziem polskich do kultur germańskich.
Kultura łużycka
Oczywiście nie miało to żadnego pokrycia z rzeczywistością. Obecnie stanowisko biskupińskie przypisuje się kulturze łużyckiej, której nie można jednoznacznie identyfikować jako przodka ludów germańskich czy słowiańskich. Kultura łużycka obejmowała w przybliżeniu ziemie współczesnej Polski i niemieckich Łużyc, w czasie od środkowej epoki brązu po wczesny okres żelaza.
Na początku lat trzydziestych XX wieku w okolicach Biskupina rozpoczęto prace melioracyjne i irygacyjne. W 1933 roku poziom wody zarówno w jeziorze Biskupińskim, jak i w rzeczce Gąsawce opadł dość znacznie. Na półwyspie biskupińskim, który był po prostu dwuhektarowym bezdrzewnym kawałkiem podmokłej gleby, pojawiły się dość dobrze widoczne na samym półwyspie oraz przy jego brzegu pozostałości dziwnych, drewnianych konstrukcji. Jednocześnie od wielu lat okoliczni chłopi kopiąc torf na półwyspie biskupińskim i u jego podstawy, wykopywali zabytki nie zdając sobie sprawy z ich kulturowego znaczenia.
Dendrochronologia
Od piętnastu lat mamy już pierwsze daty bezwzględne. Prof. Kostrzewski na początku datował egzystencję Biskupina na 700-500 r. p.n.e. Potem gród biskupiński został odmłodzony i wciąż funkcjonuje w większości podręczników szkolnych i w mediach jako osada z okresu 600-400 p.n.e., ewentualnie 550 – 400 p.n.e. Wydatnie nam pomogła dendrochronologia, a więc datowanie poprzez zliczanie słojów drzew. Zostało przebadanych kilkadziesiąt próbek, z czego większość datuje się między 747 a 727 p.n.e.
Współczesny Rzymowi
Tak. Biskupin powstał w połowie VIII wieku p.n.e. Nie mamy jeszcze daty końcowej. Wiele wskazuje na to, że osady typu biskupińskiego i sam Biskupin były obiektami funkcjonującymi dość krótko – 30, 50, może 60 lat.
Czciciele żywiołów
Przypuszcza się, że mieszkańcy osady celebrowali kulty solarne i żywiołów. Swoich zmarłych chowali na niewielkim wzniesieniu opodal grodu (ok. 1800 m od niego), gdzie do tej pory odkryto 91 bogatych pochówków. Szczątki świadczą, że zmarłych poddawano kremacji. Następnie prochy wsypywano do urn umieszczanych w ziemi. Zmarłemu wkładano do grobu narzędzia, ozdoby i pokarm umieszczony w osobnych naczyniach, by zapewnić mu godny pobyt w zaświatach.
Na pewno tu wrócę
Mój pobyt w Biskupinie można zaliczyć do tych najbardziej udanych. Choć byłem tam już kilka razy z przyjemnością kolejny raz doświadczyłem wielkiej magii tego miejsca. To był miły spędzony w niezwykłym archeologiczno-historyczno-edukacyjnym miejscu.
