Powrót do źródeł jest hołdem oddanym ludziom, którzy budowali fabrykę i przechowali tradycję wytwarzania soli warzonej, cenną nie tylko dla europejskiego solnictwa, ale dla dobrostanu pokoleń, które znalazły w tym miejscu zatrudnienie i dom.
Skarb Ciechocinka
Ciechocinek jest najsławniejszym uzdrowiskiem w Polsce ze względu na monumentalne, współcześnie największe na świecie tężnie oraz unikatową, czynną warzelnię soli.
Utrwalona marka Uzdrowisko Ciechocinek przyćmiła genezę powstania i rozwoju ciechocińskiej saliny. Z okazji obchodów 200-lecia rozpoczęcia budowy Ciechocińskiej Fabryki Soli, czyli zespołu technologicznego – począwszy od źródeł, poprzez rurociągi, tężnie, rezerwuary i obiekty warzelni – należy opowiedzieć o Słońsku (wzmiankowany w 1041) –wiślanym grodzie Castrum Zlonense i dawnej kasztelanii.
Unikat w skali światowej
Ciechocińska salina to zabytek o nieocenionej wartości w dziejach przemysłu Polski i Europy. To żywy pomnik historii – unikatowa fabryka soli, która zasługuje na swoje miejsce na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Żródła solankowe, najdłuższe na świecie tężnie, systemy rurociągów, pomp, rezerwuarów, warzelnia soli, zbudowana w bliskości żeglownej Wisły – tworzą unikatową w skali świata zachowaną infrastrukturę.
Najpierw był film
Premiera filmu Teresy Kudyby stanowiła rozpoczęcie międzynarodowej konferencji naukowej zorganizowanej przez Kujawsko-Pomorskie Centrum Naukowo-Technologiczne im. prof. Jana Czochralskiego w Toruniu pod kierownictwem prof. Bogusława Buszewskiego. Wśród naukowców przybyłych wówczas do Ciechocinka z kilku krajów Europy i wielu honorowych gości, uczestniczących w gali otwarcia konferencji w Teatrze Letnim w Ciechocinku 17 marca 2024 roku był Georg Freiherr von Humbold – Dachroeden, potomek Wilhelma von Humboldta, twórcy Uniwersytetu Berlińskiego oraz prof. Dagmar Hülsenberg, autorka opracowania zaginionego raportu.